Εκείνη η πιλοτική εφαρμογή του μέτρου της πεζοδρόμησης ή έστω της περιορισμένης κυκλοφορίας της οδού Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη που επρόκειτο να αρχίσει από την άνοιξη του 2011 υπάρχει πιθανότητα να ξεκινήσει... κάποτε;
Το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής το εξήγγειλε, ο Δήμος Θεσσαλονίκης συμφώνησε, τι περιμένουν; Εξάλλου, πιλοτική και μόνο για δυο μήνες σχεδιάστηκε να είναι η περίοδος εφαρμογής για να δούμε και τι αποτελέσματα θα έχει. Η βιώσιμη κινητικότητα, όπως την αποκαλούν, μπορεί να περιμένει για πολύ ακόμη;
Αντιδράσεις υπήρχαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Όμως ορισμένοι στη λογική του βολέματος και της μόνιμης άρνησης σε οποιαδήποτε αλλαγή δεν μπορούν να παραμένουν οι μονίμως δικαιωμένοι, παρά την πανθομολογούμενη αναγνώριση του τέλματος στο οποίο έχει περιέλθει το κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Πρωτοβουλίες στην πράξη περιμένει ο κόσμος. Μια δοκιμή… Θυμηθείτε τις αντιδράσεις στην πεζοδρόμηση της Αριστοτέλους. Χανόταν ο κόσμος… Σήμερα, ελάχιστοι μπορούν να φανταστούν τον κεντρικό άξονα μια μποτιλιαρισμένη λεωφόρο.
Μικρές παρεμβάσεις στο επίπεδο της καθημερινότητας, που επί μια δεκαετία η βελτίωσή της αποτελεί –υποτίθεται- το ευαγγέλιο κάθε τοπικού παράγοντα, κάθε πολιτικού. Στα λόγια, διότι στην πράξη μόνο παρεμβάσεις βιτρίνας έχουν γίνει. Λιγότερα ΙΧ στο κέντρο, ανοιχτός άξονας η Τσιμισκή, διευκολύνσεις για το ποδήλατο και τον πεζό, το αστικό και το ταξί, που παραμένουν σχεδόν τα μοναδικά μέσα μεταφοράς με περισσότερους του ενός επιβάτες. Μεγαλύτερα πεζοδρόμια, περισσότερες φυτεύσεις και τέλος στους φράχτες των παρανόμως σταθμευμένων. Θυμίζει εικόνα ευρωπαϊκής πόλης, αλλά για τη Θεσσαλονίκη δεν μπορεί να αποτελέσει ούτε δοκιμαστικό μέτρο.
Μέσω μικρών αναπλάσεων, οι οποίες όμως καθυστερούν χαρακτηριστικά να εφαρμοστούν, μπορούν να επέλθουν κάποια αποτελέσματα. Ο Δήμος μπορεί και πρέπει να έχει αποφασιστικότητα στην εφαρμογή λύσεων σε ένα πρόβλημα δεκαετιών, που δε θα λυθεί από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά μπορεί τουλάχιστον να περιοριστεί. Ετσι κι αλλιώς τις παρεμβάσεις των υπολοίπων αρμοδίων, όπως η Τροχαία, τις έχουμε δει και μόνο αποτελεσματικές δεν είναι. Τα συνεργεία ελέγχου αντί να ασχολούνται με τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών συνήθως ασχολούνται με τη συλλογή εσόδων.
Και μέσα σε όλα αυτά όλοι θυμούνται την Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο (διότι... ξεχνούν την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας) και τα οφέλη που θα προέκυπταν εάν οι ίδιοι είχαν την τόλμη να εφαρμόσουν τα μέτρα μιας μέρας σε σταθερή βάση. Υποκρισία; Προφανώς. Ειδικά φέτος η παρατήρηση ότι μέσω της οικονομικής κρίσης παίρνουν ανάσα τα αστικά κέντρα από τη μείωση της χρήσης του ΙΧ, μόνο και μόνο επειδή δε συμφέρει στην τσέπη κι όχι επειδή έχουμε την πρόθεση να αλλάξουμε νοοτροπία, είναι ενδεικτικό ότι οι ελληνικές πόλεις (δηλαδή οι δήμοι) δεν έχουν καμιά διάθεση να κάνουν ουσιαστικά βήματα προς τις βιώσιμες αστικές μετακινήσεις.
Στην εποχή της κρίσης το «λαϊκό» μέσο του σιδηροδρόμου συρρικνώνεται αντί να ενισχύεται. Οι ήπιες μετακινήσεις πέφτουν θύματα των περικοπών, οι παρεμβάσεις για προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας, δηλαδή ποδηλατόδρομοι, πεζόδρομοι κτλ. έχουν παγώσει και τα μέσα σταθερής τροχιάς στη Θεσσαλονίκη περιφέρουν απλώς τη μια καθυστέρηση μετά την άλλη σε όλη την πόλη. Το ΙΧ παραμένει αφεντικό. Οι φιλικές προς το περιβάλλον μορφές μετακίνησης θα καταντήσουν ανέκδοτο, σε εποχές που οι πολίτες ψάχνουν να βρουν εναλλακτικές λύσεις μετακίνησης, ειδικά τώρα που οι τιμές των καυσίμων είναι «φωτιά» για τα νοικοκυριά. Ουσιαστικά στερείται ο πολίτης ενός δικαιώματός του.
Μέτρα χαμηλού κόστους (για όσους επικαλούνται την ανυπαρξία κονδυλίων) υπάρχουν:
- Μείωση του κόστους για τις μηνιαίες και ετήσιες κάρτες απεριορίστων διαδρομών.
- Μηδενική ανοχή στην αντικοινωνική στάθμευση και στις καταλήψεις πεζοδρομίων.
- Κατάλληλες θέσεις στάθμευσης για ποδήλατα έξω από τους σταθμούς των μέσων σταθερής τροχιάς.
- Στήριξη πρωτοβουλιών συνεπιβατισμού (car sharing - car pooling).
- Υλοποίηση συστημάτων κοινόχρηστων ποδηλάτων, δωρεάν ή με συμβολικό ενοίκιο.
- Διαπλάτυνση πεζοδρομίων, ιδιαίτερα στις διασταυρώσεις.
- Δημιουργία, σε περιοχές κατοικίας, ζωνών μέγιστης ταχύτητας 30 χλμ./ώρα με προτεραιότητα πεζών και ποδηλατών και με επαρκή επιτήρηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου