Κυριακή 9 Μαρτίου 2008

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΛΟΣ

Εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος

Οι βουλευτικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου, έδειξαν έναν αισθητό, προσωρινό τουλάχιστον, απεγκλωβισμό των ψηφοφόρων από τα δύο μεγάλα κόμματα. Η ΝΔ εξασφάλισε μια ισχνή πλειοψηφία έχοντας αρκετή φθορά, κάτι που την αναγκάζει σε μια ιδιότυπη εξάρτηση από τους ψήφους και τις απόψεις του ακροδεξιού ΛΑΟΣ. Την κυβερνητική φθορά το ΠΑΣΟΚ, αν και αντιπολίτευση, όχι μόνο δεν την καρπώθηκε αλλά υπέστη και εκλογική καθίζηση, που το έθεσε σε μια βαθιά κρίση. Σημαντικό μέρος των πολιτών επέλεξε την αποχή και το άκυρο -λευκό και ένα άλλο τμήμα έδειξε να κλονίζεται η εμπιστοσύνη του στα μεγάλα κόμματα, κρίνοντας πως οι λύσεις τους στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι το ίδιο αναποτελεσματικές.

Τα μικρότερα κόμματα, επιλέχτηκαν περισσότερο, σε σχέση με το παρελθόν. Ένα αξιόλογο μέρος του εκλογικού σώματος, εμπιστεύθηκε την Αριστερά, παρόλο που δεν έχει διατυπώσει ένα πρόγραμμα άμεσων αλλαγών. Παρόλα αυτά, η είσοδος του ΛΑΟΣ στη Βουλή, αποτελεί πλήγμα για τις προοδευτικές αντιλήψεις και αποτυπώνει και μια συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας.

Το Πανελλαδικό Συμβούλιο των Οικολόγων Πράσινων, που συνεδρίασε στις 29/09/2007 για να αποτιμήσει το αποτέλεσμα των εκλογών, το έκρινε ως κατ’ αρχάς θετικό. Το 1,05% απείχε όμως σημαντικά από το (καθόλου δημοκρατικό) πλαφόν του 3%, ώστε να εκλεγούν Πράσινοι βουλευτές στο ελληνικό κοινοβούλιο. Χρειάζεται να δούμε με ειλικρίνεια και σε βάθος τις αδυναμίες μας ώστε να βελτιώσουμε και το σχεδιασμό μας και τα διαθέσιμα μέσα και την απόδοσή μας. Το ότι ξεπεράσαμε το 1% δε σημαίνει και ότι αξιοποιήσαμε την ευνοϊκή συγκυρία για τις οικολογικές απόψεις. Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτό έπαιξε η ευρύτερη αναπαραγωγή της θεωρίας της ψήφου «δια της τεθλασμένης» προς το πρώτο κόμμα (όταν κάποιος ψηφίζει κόμμα που δε βγαίνει στη Βουλή) που αναπαράχθηκε στα ΜΜΕ, σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό μας, που επέτρεψε τη διαρροή πολιτών με οικολογικές ευαισθησίες προς άλλους χώρους.

Με τα δεδομένα αυτά, πολλοί θεώρησαν το ποσοστό αυτό ως επιτυχία. Η επιλογή σημαντικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας (75.500 πολίτες), ανέδειξε σε πρώτη μη κοινοβουλευτική δύναμη τους Οικολόγους Πράσινους, καθιερώνοντάς τους ως πολιτικό φορέα που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Αυτό διευκολύνει και την προσπάθειά μας να αλλάξει το κέντρο βάρους της πολιτικής στην Ελλάδα αλλά και να δοθούν σύγχρονες απαντήσεις και λύσεις. Σημαντικό επίσης είναι το γεγονός ότι η τάση συμμετοχής στη διαμόρφωση ενός πράσινου κόμματος, που εμφανίστηκε προεκλογικά, ενδυνάμωσε μετεκλογικά και πολίτες από όλη την Ελλάδα ζητούν να πάρουν ενεργό ρόλο στην προσπάθεια αυτή.

Οι κινηματικές διαδικασίες των τοπικών παρεμβάσεων, οι αλλαγές που έχουν γίνει στην ελληνική κοινωνία σε επίπεδο αξιών λόγω της συστηματικής δουλειάς περιβαλλοντικών, κοινωνικών και τοπικών φορέων, η ευαισθητοποίηση που οδήγησε στις πρωτόγνωρες διαδηλώσεις για τις πυρκαγιές, αποτελούν τη βάση για μια πράσινη πολιτική.

Η διαμόρφωση ενός αυτόνομου, πράσινου πολιτικού πόλου είναι πλέον γεγονός και σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε, από εδώ και πέρα. Δεν μας ενδιαφέρει η ένταξή μας σε κομματικά σχέδια άλλων χώρων, προσβλέπουμε σε αλλαγές των κομματικών τειχών στο μέλλον αλλά κυρίως επιδιώκουμε η δική μας αυτόνομη παρουσία και παρέμβαση να συμβάλει στην προώθηση νέων ιδεών, προτάσεων και λύσεων. Δεν ασκούμε μόνο κριτική, κάνουμε τομές, επιδιώκουμε λύσεις.

Η οργάνωση της οικολογικής ευαισθησίας -που εκφράστηκε και εκλογικά- και η συστηματική παρέμβαση, ώστε να προωθούνται λύσεις για τα σημαντικά περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας είναι το κύριο ζητούμενο για τους Οικολόγους Πράσινους. Καθοριστικό στοιχείο είναι η καθημερινή παρέμβασή μας σε τοπικό, εθνικό και θεματικό επίπεδο, με τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών, με στόχο τη διαμόρφωση πλειοψηφιών σε επιμέρους θέματα.

Είναι μεγάλη ανάγκη, οι αξίες και το πρόγραμμα των Οικολόγων Πράσινων να αναπτυχθούν σε όλο τους το εύρος, διαμορφώνοντας μια συνολική εναλλακτική πολιτική πρόταση προς την ελληνική κοινωνία, που να συνδυάζει την περιβαλλοντική εγρήγορση με την κοινωνική αλληλεγγύη και την πραγματική ευημερία των πολιτών.

"ΕΝ ΟΙΚΩ", Τεύχος 78

Δεν υπάρχουν σχόλια: