Της νεότητας και της ανεργίας

Σήμερα ένας στους πέντε νέους Ευρωπαίους δεν μπορεί να βρει εργασία। Αυτό το νούμερο αντιπροσωπεύει μια τεράστια σπατάλη ανθρώπινου ταλέντου και δυνατοτήτων η οποία θέτει σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε βάθος χρόνου। Στο πλαίσιο των μέτρων που λαμβάνει για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκαινίασε το Youth@Work, μια καινοτόμο δράση υπέρ της δημιουργίας ποιοτικών και βιώσιμων θέσεων εργασίας για τους νέους της Ευρώπης.

Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα μετράμε πληγές από τον παροπλισμό χιλιάδων εργασιακά ενεργών πολιτών (πρωτίστως νέων), που χάνουν τις δουλειές τους και αναγκάζονται να μπουν στο πηγάδι της μακροχρόνιας ανεργίας.

Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης είναι δραματικές και οι συνταγές της ελληνικής κυβέρνησης και της Τρόικας μπορεί κάποτε να επιτύχουν το στόχο τους (κάτι που αμφισβητείται από πάρα πολλούς), όμως ο στόχος είναι αποκλειστικά τα νούμερα. Οι άνθρωποι; Οι πολίτες αυτής της χώρας περνούν ο ένας μετά τον άλλο την κόκκινη γραμμή της φτώχειας. Χωρίς ελπίδα για το μέλλον, χωρίς προοπτική, σε μια χώρα που η ανάπτυξη φαντάζει πια άγνωστη λέξη.

Μετά τις πομπώδεις εξαγγελίες περί «πράσινης ανάπτυξης» η Κυβέρνηση αναλίσκεται στη διαχείριση της επικαιρότητας, των ζητημάτων που ανακύπτουν ως προβλήματα ή παρεπόμενα των συνεχιζόμενων εξαντλητικών μέτρων που λαμβάνει και αδιαφορεί για το ζητούμενο: την ανάπτυξη.

Με μοναδικό εργαλείο ανάπτυξης τη δήθεν αξιοποίηση (εκποίηση, ξεπούλημα...) της δημόσιας περιουσίας σε ύψος 50 δισεκατομμυρίων ευρώ το μόνο που καλλιεργεί και επιτυγχάνει η εφαρμοζόμενη πολιτική είναι να προσθέτει απόθεμα μιζέριας στον τόπο.

Τα «λουκέτα» πέφτουν «βροχή» σε όλες τις πόλεις. Οι Τράπεζες απολαμβάνουν τις ενισχύσεις δισεκατομμυρίων που μοιράζουν αφειδώς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και δεν είναι διατεθειμένες να συνεισφέρουν σε μια προσπάθεια που κανονικά θα έπρεπε να είναι εθνική. Η πραγματική ανεργία ως το τέλος του έτους αναμένεται να ξεπεράσει το 25%. Μέχρι να βγούμε από την κρίση έχουν αποφασίσει να μας αφήσουν… λιγότερους;

Προτάσεις υπάρχουν. Όχι αυτές που ανακοινώνονται από το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης, ούτε οι κενές περιεχομένου που προβάλει η αξιωματική αντιπολίτευση. Η πραγματική «πράσινη ανάπτυξη» μπορεί να προσφέρει νέες θέσεις εργασίας. Μπορεί να διασφαλίσει πρόοδο και ευημερία για τη χώρα, απαλλάσσοντας τη από χρόνιες παθογένειες, που την οδήγησαν στο σημερινό σκοτεινό μονοπάτι.

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παραμένουν αξιοποιήσιμες σε τραγικά ποσοστά. Η καινοτομία χρηματοδοτείται, χωρίς να ελέγχονται τα αποτελέσματά της. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έλεγε πως δεν μπορούμε να γίνουμε Κίνα και να παράγουμε τις ποσότητές της σε αγροτικά προϊόντα, όμως μπορούμε να πουλήσουμε ποιότητα για να γίνουμε ανταγωνιστικοί. Στη χώρα που κυβερνά όμως η ποιότητα παραμερίζεται από το εύκολο κέρδος.

Ακόμη και σε ορθές πολιτικές πρακτικές το τελικό αποτέλεσμα είναι θλιβερό. Αραγε θα νομιμοποιηθούν (τακτοποιηθούν) τα αυθαίρετα ή θα γκρεμιστούν; Αραγε θα ενισχυθεί η ποιοτική γεωργία και γιατί τα βιολογικά προϊόντα δεν είναι στα σχέδια του αρμόδιου υπουργείου; Αραγε θα αναληφθούν πρωτοβουλίες για καθαρότερη ενέργεια ή θα παραμείνουμε όμηροι συμφερόντων;

Οι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα, καθώς δεν υπάρχει όραμα και οι προθέσεις παραμένουν πάντοτε προθέσεις. Η Θεσσαλονίκη μπορεί να πάρει τον τίτλο της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας το 2014. Νέους ενεργούς πολίτες θα έχει ή ελπίζει να γίνουν… εισαγωγές;