Είμαι μια από εκείνους που για λόγους ιδεολογικούς και πρακτικούς [ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, δεν χρειάζεται να ψάχνω για παρκάρισμα και είναι φθηνά] χρησιμοποιούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Δεν μου αρέσει, όμως, να παίζουμε τους μάρτυρες [δηλ. να παίρνουμε το λεωφορείο μόνο επειδή το θεωρούμε προοδευτικό] και σκέφτομαι ότι ένα βήμα πολιτικό και πρακτικό είναι να προσπαθήσουμε την αυτοοργάνωση των πολιτών της πόλης μας, να απαιτήσουμε και να συμβάλλουμε στη βελτίωση των ΜΜΜ. Την άμεση βελτίωση. Πολίτες που χρησιμοποιούμε το λεωφορείο να οργανωθούμε κατά γειτονιά σε ομάδες. Η κάθε ομάδα θα εκλέγει έναν αντιπρόσωπο κι’ όλοι οι αντιπρόσωποι θα αποτελούν το συντονιστικό. Μπορεί να ξεκινήσει μ’ ένα μικρό κείμενο κι’ ένα τηλέφωνο κατά περιοχή που θα κολλήσουμε στις στάσεις του λεωφορείου μαζί μ’ ένα μοίρασμα κειμένου που θα μοιραστεί στις στάσεις και μέσα στα λεωφορεία. Να συνεχίσουμε μ’ ένα συνέδριο κάπου στο πανεπιστήμιο και να συντάξουμε ένα σχέδιο δράσης. Σύνθημα που προτείνω: ΩΣ ΕΔΩ!
Οι ομάδες αυτές λοιπόν μπορούν να δώσουν διέξοδο αυτοοργάνωσης σ’ όλον τον κόσμο που θέλει ν αντιδράσει αλλά δεν ξέρει πως. Γιατί μόνος είναι μικρός κι αδύναμος απέναντι στον ΟΑΣΘ, στην τροχαία, στη διοίκηση και το κράτος γενικότερα. Οργανωμένοι οι επιβάτες αποκτούμε πρόσωπο και δύναμη. Μπορούμε να ελέγξουμε την σύμβαση του ΟΑΣΘ, τον πληθυσμό που φορτώνει στα λεωφορεία, τον αριθμό των λεωφορείων που ρίχνει στο δρόμο, την καταλληλότητα των οχημάτων, το ποιος και πως ορίζει τον αριθμό των όρθιων επιβατών, τον έλεγχο των διαδρομών κ.λ.π. Να προτείνουμε συλλογικές αρνήσεις εισιτήριου κάθε που συλλαμβάνεται ο ΟΑΣΘ να παρανομεί, καταλήψεις λεωφορείων χωρίς παρεμπόδιση της μετακίνησης και με την συμμετοχή των επιβατών. Να αναρτήσουμε πινακίδες με τις προτάσεις μας και με τα δικαιώματα των επιβατών στις στάσεις και στα λεωφορεία. Να κινητοποιήσουμε ίσως και τις οργανώσεις των καταναλωτών. Σε τελική ανάλυση μπορούμε να ζητήσουμε ακύρωση της υπάρχουσας σύμβασης του κράτους με τον ΟΑΣΘ ως μονοπωλίου στις αστικές συγκοινωνίες, να προτείνουμε νομοθεσία που να ευνοεί ανταγωνιστικά ΜΜΜ στην προοπτική όμως ενιαίας λειτουργίας, ενιαίου εισιτηρίου και παροχής υπηρεσιών ΜΕ ΚΥΡΙΟ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΗΝ ΕΛΚΥΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ.
Είναι ίσως ώρα να ξαναθυμηθούμε και το ΤΡΑΜ. Πειραιάς, Γιάννενα και Βόλος ζήτησαν από την ΤΡΑΜ Α.Ε. να κάνει μελέτες για τις πόλεις τους. Γιατί όχι και για τη Θεσσαλονίκη; Η τρύπα του ΜΕΤΡΟ να χρησιμεύσει στην διαμπερή διέλευση του προαστιακού στα πλαίσια μιας συνδυασμένης ανάπτυξης των ΜΜΜ βλέποντας κι έξω από την πόλη. Και να γίνουν βέβαια οι αναγκαίες προσαρμογές της μελέτης.
Να ζητήσουμε έναν διαφορετικό σχεδιασμό επίλυσης του κυκλοφοριακού, διεκδικώντας για τα ΜΜΜ τα χρήματα που διατίθενται στα ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας και προορίζονται για την υποθαλάσσια, το ΜΕΤΡΟ και την εξωτερική περιφερειακή. ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ τους ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΠΟΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ, ΤΟ ΤΡΑΜ, ΤΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΖΟΥΣ, ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ. Να σηκωθούν τα παρκαρισμένα από τις βασικές αρτηρίες, τις ράμπες των πεζοδρομίων, τα πεζοδρόμια και τις στροφές των δρόμων. Ενδεχόμενα και διόδια στο κέντρο για τα Ι.Χ. Να υπάρξει αστυνόμευση. Το Ι.Χ. να είναι η τελευταία λύση.
Φαντάζομαι πως αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τι μπορούμε να κάνουμε θα εκπλαγούμε ευχάριστα από τον πλούτο των προτάσεων που θα προκύψουν. Αρκεί να ξεφύγουμε στην πολιτική μας λειτουργία από τους κλειστούς χώρους και ν ανοιχτούμε στους δρόμους, στην κοινωνία. Αν καταφέρουμε να προκαλέσουμε αλλαγές ώστε να γίνουν πιο ελκυστικά τα ΜΜΜ, ίσως οι επιβάτες, οι δημότες, σε τελική ανάλυση ο κόσμος που κατοικεί σ’ αυτή την πόλη και γύρω από αυτήν, να γίνει πιο ευήκοος στις απόψεις μας, γατί είναι βασικό οι πολίτες να αλλάξουν άποψη για το Ι.Χ. και να στραφούν στα ΜΜΜ. Όταν ο πολίτης θα μπορεί να φθάνει στον προορισμό του εύκολα γρήγορα κι ευχάριστα, η ζωή του θα βελτιωθεί, θα ανέβει η αυτοεκτίιμηση του και σίγουρα θα αρχίσει να έχει κι άλλες απαιτήσεις παραπέρα βελτίωσης της πόλης.
Πρέπει να απαντήσουμε και σ ένα μεγάλο ερώτημα: Τι θα προτείνουμε για τα σταθμευμένα στους δρόμους αυτοκίνητα που πρέπει να φύγουν; Ποιες είναι οι λύσεις που προτείνουν στάθμευση αλλά δεν θα είναι φιλικές στην αυτοκίνηση με Ι.Χ.; Ενώ εδώ σκεφτόμαστε να κάνουμε πολλά parking μέσα στην πόλη, σε πολλές πόλεις του εξωτερικού που ήδη έχουν προχωρήσει σε επιτυχημένα μέτρα, απαγορεύουν την κατασκευή θέσεων στάθμευσης στα νέα κτίρια.
· Ποιες είναι οι οικονομικές δυνατότητες της πόλης μας σε επίπεδο σχεδιασμού;
· Ποιοι θα έχουν λόγο στο σχεδιασμό;
· Πως επιδρά το κυκλοφοριακό στην ποιότητα ζωής στην πόλη και στην οικονομία της πόλης;
· στην υγεία (παχυσαρκία, εκφυλιστικές ασθένειες, κατάθλιψη κτλ)
· σε τελική ανάλυση στην καθημερινή μας ευτυχία;
Με αφορμή το κυκλοφοριακό να δούμε τον επανασχεδιασμό της πόλης μας, όπως ανάφερα και στην αρχή, με ορίζοντα εκατονταετίας. Μια πόλη που αυτή τη στιγμή είναι συντονισμένη στην εξυπηρέτηση του Ι.Χ. αυτοκίνητου δηλαδή των εργολάβων δρόμων, των εμπόρων αυτοκίνητων και υγρών καυσίμων και των διάφορων πολιτευτών, που με οποιοδήποτε τρόπο εξυπηρετούν και εξυπηρετούνται από το κύκλωμα αυτό και να την κάνουμε πόλη για τους κατοίκους της.
Ο προοδευτικοί πολίτες που ζούμε στις πόλεις, να στραφούμε και στα άλλα προβλήματα της: Τους ελεύθερους χώρους, το πράσινο και την κακοποίηση που υφίσταται από τους Δήμους, το ενεργειακό, τις υποδομές, την ποιότητα του δημόσιου και του ιδιωτικού χώρου, την ποιότητα του αέρα, την διατροφή, την επικοινωνία, την σύγχρονη παιδεία, τον καθημερινό πολιτισμό, την οικονομία της πόλης. Είναι τα βασικά. Να καταλάβουμε ότι δεν αρκεί η ανακύκλωση, χρειάζεται μείωση της παραγωγής σκουπιδιών που σημαίνει ολιγοφαγία, στροφή στην ποιότητα και αντικαταναλωτική φιλοσοφία και πολιτική.
Κατ’ αντιστοιχία επίλυση του κυκλοφοριακού σημαίνει να κατεβούμε από το Ι.Χ., να περπατήσουμε [μέσα από ωραίες διαδρομές], να πάμε με ποδήλατο [σε ασφαλείς και ενιαίους ποδηλατοδρόμους συνεχούς ροής], να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε ελκυστικά ΜΜΜ, να πάρουμε πίσω τους δρόμους από τα Ι.Χ.! Να επιβάλλουμε την συμμετοχή μας στη λήψη των αποφάσεων.
Καζάνα Ντίνα,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου