Είναι καιρός των λύσεων κι όχι των αναλύσεων. Σύμφωνοι. Τι λύσεις να δώσεις όμως αν δε στηρίζονται σε μια προηγούμενη ανάλυση, καίρια, τεκμηριωμένη και εμβριθή; Προς ποια κατεύθυνση να βαδίσεις;
"Όταν δε ξέρεις που πας, όλα τα βήματα είναι σωστά", έχει πει κάποιος. Να γιατί χρειάζεται η οικολογική θεωρία. Να γιατί στο παρελθόν και αυτό το οικολογικό ημερολόγιο τσέπης προσπάθησε να ανθολογήσει σύγχρονους διανοητές, που επηρέασαν καθοριστικά την πράσινη σκέψη. Αυτή που αναδύεται σήμερα ως μια σημαντική παράμετρος των λύσεων που επειγόντως αναζητά ο πλανήτης. Αυτή που δεν περιορίζεται στη θεραπεία των συμπτωμάτων αλλά επιζητά δραστικές λύσεις.
Εδώ και 25 χρόνια που εκδίδεται το οικολογικό ημερολόγιο, στηρίζεται σε μια οικολογία η οποία, λειτουργώντας ως εργαλείο ανάλυσης και κριτικής, επεκτείνεται στη κριτική του τρόπου ζωής, παραγωγής και κατανάλωσης και αντιπροτείνει ένα νέο μοντέλο κοινωνίας, απελευθερωμένο από τις εντάσεις που σήμερα υποδουλώνουν τον άνθρωπο. Για αυτό ζητούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας εδώ και τώρα. Θέλουμε να βάλουμε το σημάδι μας στον 21ο αιώνα, να δώσουμε πρακτικές διεξόδους στη ζωή που ασφυκτιά, προτάσσοντας ένα νέο κοινωνικό όραμα. "Για να επιτύχουμε μεγάλα πράγματα, δεν πρέπει μόνο να δρούμε, αλλά και να ονειρευόμαστε. Κι όχι μόνο να σχεδιάζουμε, αλλά και να πιστεύουμε", είχε πει ο Ανατόλ Φρανς.
Μεγάλα λόγια; Όχι. Από αυτά χορτάσαμε. Μαργαριτάρια της σκέψης; Σίγουρα. Από αυτά που μπορούν να συμπυκνώσουν νοήματα και να καθοδηγήσουν σε λύσεις προσωπικές και συλλογικές.
Αυτά που επιλέξαμε να περιέχει φέτος το οικολογικό ημερολόγιο.
Ένα οικολογικό ημερολόγιο, για κάποιους, θα μπορούσε να περιορίζεται σε σοφές ινδιάνικες παροιμίες, όπως αυτή που η Green Peace έκανε γνωστή: Δεν κληρονομήσαμε τη γη από τους προγόνους μας, τη δανειστήκαμε από τα παιδιά μας". Υπάρχει, βεβαίως, πολύ περισσότερη σοφία συμπυκνωμένη στην οικολογική βιβλιογραφία, όπως αυτό π.χ. που είπε ο Ρόμπερτ Γουίλσον Λιντ: "Σε τίποτα δε διαφέρουν τα πουλιά περισσότερο από τον άνθρωπο, παρά στον τρόπο με τον οποίο μπορούν να χτίσουν κι όμως να αφήσουν το τοπίο όπως ήταν πριν".
Θα έχουμε κι άλλες ευκαιρίες να τα πούμε αυτά. Τώρα χορεύουμε στο χορό της κρίσης: της οικονομικής, της περιβαλλοντικής, της πολιτικής.
Η φθορά των κατεστημένων κομμάτων είναι ραγδαία. Η απαξίωση των πολιτικών, στα μάτια των πολιτών, βαθύτατη. Ζούμε σε καιρούς ανατροπών.
"Μερικοί άνθρωποι αλλάζουν το κόμμα τους λόγω των αρχών τους. Άλλοι αλλάζουν τις αρχές τους λόγω του κόμματος τους", είχε πει ο Ουίνστον Τσώρτσιλ. Χρειαζόμαστε επανεκκίνηση. "Πρέπει να γίνουμε οι ίδιοι η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο", είχε πει ο Γκάντι.
Και γι' αυτό οι μικρές δόσεις σοφίας που περιέχονται στο φετινό οικολογικό ημερολόγιο είναι πολύτιμες.
Καλή χρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου