Αραγε τι θα έπρεπε να έχει συμβεί για να κυκλοφορούμε με μάσκες στους δρόμους της Θεσσαλονίκης;Το επεισόδιο ατμοσφαιρικής ρύπανσης που σημειώθηκε για εννέα συνολικά ημέρες, από την Τετάρτη 16 έως και την Πέμμπτη 24 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, μπορεί να μην άφησε πίσω του ορατές καταστροφές, θύματα και άλλες μετρήσιμες συνέπειες. Ανέδειξε όμως για μια ακόμη φορά την αδυναμία των αρχών, δηλαδή των εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, να διαχειριστούν μια υπαρκτή και σοβαρή κρίση.
Η υπέρβαση του ορίων συναγερμού και λήψης έκτακτων μέτρων για τα αιωρούμενα μικροσωματίδια PM10 των 110 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο, επί πέντε συνεχείς ημέρες, επιβάλει τη λήψη μέτρων που έχουν αποφασιστεί από το 2008.
Με απόφαση της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας εφαρμόστηκαν μόνο τα… προκαταρκτικά, για πλύσιμο δρόμων και κινητοποίηση των τροχονόμων, ενώ η ενημέρωση του κοινού περιορίστηκε στις συνήθεις ανακοινώσεις.
Γιατί δεν ενεργοποιήθηκαν όσα προβλέπονται; Σύμφωνα με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, «επειδή δεν υπάρχει κίνδυνος» και για να μην προκληθεί πανικός.
Να ξεκαθαρίζουμε, λοιπόν, ότι αρμόδιοι για να μιλήσουν για τον κίνδυνο, είναι γιατροί, οι περιβαλλοντολόγοι, οι χημικοί και φυσικοί του περιβάλλοντος, οι οποίοι σε δηλώσεις τους σε όλα τα μέσα ενημέρωσης τις προηγούμενες ημέρες τόνιζαν ότι ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία είναι υπαρκτός και πολύ σοβαρός, ανεξάρτητα αν η εφαρμογή των μέτρων θα είχε ή όχι ουσιαστικό αποτέλεσμα στη συγκέντρωση των αιωρούμενων σωματιδίων (καθώς κύρια αιτία ήταν η θερμοκρασιακή αναστροφή).
Επιπλέον, από πότε η λήψη προβλεπόμενων και θεσπισμένων μέτρων (εφαρμογή δακτυλίου, μικρού ή μεγαλύτερου, διακοπή λειτουργίας σχολείων και άλλων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, κλείσιμο νυχτερινών κέντρων κ.ά.) εξαρτάται από το «πολιτικό» ή «οικονομικό» κόστος που εικάζουμε ότι θα προκαλέσουν;
Ετσι, για μια ακόμη φορά η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων, δε γνωρίζει καν (ή κάπου άκουσε κάτι…) για το 9ημερο επεισόδιο ρύπανσης, ούτε βέβαια ότι η Θεσσαλονίκη είναι πρωτεύουσα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Θα αρκούσε η λήψη, για μια ημέρα, ενός από τα μέτρα που προβλέπονται (π.χ. κλείσιμο σχολείων) με ταυτόχρονη διανομή ενημερωτικών φυλλαδίων (που φυσικά δεν υπάρχουν) για να μάθει όλη η πόλη ότι κάθε χρόνο, πάνω από 30 ημέρες, η Θεσσαλονίκη πνίγεται στους ρύπους.
Φυσικά και δεν έγινε τίποτε από όλα αυτά. Ισως την επόμενη φορά... καλά να 'μαστε.
Πώς συνδέεται όλη αυτή η κατάσταση με τα... Ρίχτερ; Μα ακριβώς το ίδιο δεν κάνουμε (πολίτες και αρχές) και με το πολύ σοβαρό ενδεχόμενο ενός ισχυρού σεισμού που μπορεί να συμβεί κάποια στιγμή στο μέλλον, όπως κατ’ επανάληψη προειδοποιούν οι σεισμολόγοι; Εχει επικαιροποιηθεί ο Ξενοκράτης; Γνωρίζει ο κάθε κάτοικος τι να κάνει και που θα πρέπει να κατευθυνθεί (πάρκο, πλατεία κ.λπ.) και με ποιο τρόπο (φυσικά χωρίς το ΙΧ του) σε περίπτωση σεισμού; Εχει γίνει ποτέ μια άσκηση ετοιμότητας με τη συμμετοχή του συνόλου των φορέων και των κατοίκων; Φυσικά και όχι (οι φορείς ασκούνται, οι πολίτες όχι). Γιατί; Προκειμένου να μην πανικοβληθούν οι κάτοικοι και αναστατωθεί η οικονομική (ποιά;) ζωή της πόλης.
Συνεπώς μπορούμε να συνεχίζουμε μακάριοι τον ύπνο του εφησυχασμού, μέσα στο σύννεφο των… αιωρούμενων σωματιδίων μας, μέχρι να μας ξυπνήσει ένα γερό ταρακούνημα.
Μόνο που κανένας Αντιπεριφερειάρχης, Δήμαρχος ή άλλος Αρχοντας δε θα δικαιούται να πει ότι δεν ήμασταν προετοιμασμένοι. Γιατί τα καμπανάκια έχουν χτυπήσει...
Βασίλης Πεκλάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου